«Εμείς, είπε αυτός, ουσιαστικά δε φοβόμαστε και τόσο πολύ όλους αυτούς τους σοσιαλιστές-αναρχικούς, τους άθεους και τους επαναστάτες. Τους παρακολουθούμε και ξέρουμε το καθετί γι’ αυτούς.
Όμως ανάμεσα σ’ αυτούς υπάρχουν και μερικοί, όχι πολλοί, εξαιρετικά ιδιόρρυθμοι άνθρωποι:
Αυτοί πιστεύουν σε Θεό, είναι χριστιανοί και ταυτόχρονα είναι και σοσιαλιστές. Αυτούς φοβόμαστε περισσότερο, αυτοί είναι τρομεροί!
Ο σοσιαλιστής-χριστιανός είναι φοβερότερος απ’ τον σοσιαλιστή-άθεο». ............" Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογέφσκι"

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΟΤΟΚΟ (ΠΟΙΗΜΑ Ν. ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ )

 

Παρθένα Μάνα , που σαν πνεύμα επιάστη ο σπόρος στο αφίλητο κορμί , κι’ ο Λόγος εσαρκώθη το αμόλευτο τρυγώντας σπλάχνο σου σα βρέφος ! 

Ω Δέσποινά μου Υποταγή , τον πόνο δέξου τον και συ , σαν το σταυρό , και γείρε το κεφάλι με υπομονή , κατά γης χαμογελώντας –να μην πνιγεί , Κυρά στα κλάματά σου ο κόσμος ! 

Εσύ ’σαι η Κιβωτός , που σαν αυγό στην άβυσσο λάμπεις και στου Θεού τη σκοτεινιά αρμενίζεις , βαθιά τα σπέρματα όλα μέσα σου φρουρώντας , 

Το πράσινο δρεπανωτό πατάς φεγγάρι ,κι όλες στα χέρια σου κρατώντας τις ελπίδες μας στον άγριο ουρανό κατάφορτη ανεβαίνεις . 

Κι αχνογελώντας στέκεσαι δεξά στο γιο σου , 

Εσύ ’σαι το ανθισμένο κλαρί στην άβυσσο της δύναμης του . εσύ ’σαι ο στοχασμός ο πράος μες στο φλεγόμενο καμίνι της οργής του . 

Αναμεσός στης Ζωής το δέντρο και της γνώσης , στον κήπο του Θεού συ φύτεψες , Κυρά μου , το αφράτο , της Καλοσύνης δέντρο . 

Κι ως πότιζες το με το κλάμα , επήρε μπόι , πετάει κλαριά , σκεπάζει τ’άλλα δέντρα , ανθίζει , ρίχνει καρπό , σαν την καλή ελιά , και φέγγει -

Κι ο Παντοδύναμος στον ίσκιο του αναπαύεται –

Κι η Δεύτερη φριχτή σαν έρθει Παρουσία κι οι αρχάγγελοι άσπλαχνα τα ερίφια θα χωρίζουν απ’ τ’ αρνιά , θα σκύψεις τότε εσύ στο γιο σου , παρακλητικά , να μεσιτέψεις , Ελεούσα ! 

Τ’ αδάμαστα μεμιάς θα του μερώσουν φρένα κι οι τάξεις θα χαλάσουν οι διπλές , και δίκαιοι θ’ αγκαλιαστούν με αμαρτωλούς , κι αγνές παρθένες με τις γυναίκες που πολύ στη γη αγάπησαν .

Νικάς τη Δικαιοσύνη Εσύ με την Αγάπη . 

Κι όλοι μαζί θα σύρουμε χορό , και θα ’σαι στον κάβο του χορού , Κυρά , και θα χορεύεις στον αβασίλευτο ήλιο του Θεού χαρούμενη και ταπεινή πολύ , σαν την καρδιά του ανθρώπου ! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου