ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ! ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ! Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΟ ΟΠΙΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ!!!
Αναρτήθηκε από τον/την tanstil
Σε αυτό το ιστολόγιο, ποτέ δεν κρύψαμε την ταυτότητά μας. Είμαστε χριστιανοί και κομμουνιστές. Μάλιστα όπως είχαμε γράψει στις 12/10/2011, “είμαστε κομμουνιστές, επειδή πιστεύουμε στον Χριστό”.
Επίσης, εδώ και καιρό, έχουμε αναρτήσει την πολιτική θέση μας, σύμφωνα με την οποία,“είμαστε ενάντια στον βάρβαρο και αντιλαϊκό Καπιταλισμό που υπηρετεί την πλουτοκρατία. Θεωρούμε πως είναι αδύνατον να βελτιωθεί το σύστημα μέσα από δήθεν “φιλολαϊκές μεταρρυθμίσεις” ή “εξελικτικές” διαδικασίες. Στην βαρβαρότητα του Καπιταλισμού, η μόνη διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα και την εργατική τάξη, περνάει από την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού. Ως εκ τούτου, αν και παραμένουμε ανένταχτοι, στηρίζουμε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ), επειδή είναι μια δύναμη που έχει αποδείξει με την πορεία της, ότι είναι έντιμη, δίπλα στον εργαζόμενο, και αγωνίζεται για την υπεράσπιση του λαού, θέτοντας ουσιαστικές προϋποθέσεις, για τη δημιουργία ενός λαϊκού μετώπου, μέσω των οποίων μπορεί να λειτουργήσει μια σοσιαλιστική εξουσία και οικονομία, από το λαό, για το λαό.”
Γενικά, υποστηρίξαμε την ορθότητα των πολιτικών επιλογών και αναλύσεων του ΚΚΕ. Μάλιστα προεκλογικά, με την συμβολή μας, περίπου 20 άτομα, συμφωνήσαμε, συνυπογράψαμε και δημοσιεύσαμε, ως Πρωτοβουλία Αριστερών Χριστιανών (ΠΑΧ), μια ανοιχτή επιστολή-ανακοίνωση υποστήριξης στο ΚΚΕ.
Ποτέ δεν είχαμε την αξίωση από το ΚΚΕ, να αλλάξει την βάση της ανάλυσής του και ποτέ δεν μιλήσαμε υποτιμητικά για όσους συντρόφους είχαν διαφορετική συνείδηση και αντίληψη από εμάς, σε θρησκευτικά ζητήματα. Αντίθετα, προσπαθήσαμε να ασκήσουμε κριτική σε όλα τα κακώς κείμενα της εκκλησίας και της χριστιανικής θρησκευτικής πίστης, να επισημάνουμε τις περιπτώσεις που αποκοιμίζουν συνειδήσεις και λειτουργούν ως “όπιο” δημιουργώντας μοιρολατρικές αντιλήψεις. Την ίδια στιγμή βέβαια, προσπαθήσαμε να καταδείξουμε τον ριζοσπαστισμό που πηγάζει από την πίστη μας, παρουσιάζοντας το θεωρητικό και το ιστορικό υπόβαθρο της αντίληψής μας.
Μερικές φορές, μπορεί να μας ενοχλούσαν κάποια λόγια συντρόφων, όμως εξακολουθούσαμε να πιστεύουμε ότι το ίδιο το Κόμμα έχει ορθή στάση σχετικά με το ζήτημα της θρησκευτικής πίστης. Αυτό το στηρίξαμε σε διάφορα επίσημα κείμενα του Κόμματος, όπως στην πρόταση νόμου με θέμα “Ρύθμιση σχέσεων Πολιτείας και Εκκλησίας, θρησκευτικές ενώσεις και κατοχύρωση της θρησκευτικής ελευθερίας” (12/12/2008), στην οποία αναφερόταν: “Όπως είναι γνωστό στον ελληνικό λαό από τη μακρόχρονη εμπειρία του, το ΚΚΕ ουδέποτε διαχώρισε τους εργαζόμενους σε θρησκευόμενους και μη. Στάθηκε πάντοτε με απόλυτο σεβασμό στο θρησκευτικό συναίσθημα και στις παραδόσεις του λαού. Στους αγώνες για βελτίωση της ζωής του λαού, για εθνική ανεξαρτησία, για δημοκρατία και κοινωνική πρόοδο, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στην εγχώρια ολιγαρχία, οι κομμουνιστές βρέθηκαν, βρίσκονται και θα βρίσκονται μαζί με τους εργαζόμενους και τους ανέργους ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές ή μη αντιλήψεις τους. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της εθνικής αντίστασης όπου ο λαϊκός κλήρος συμμετείχε μαζικά στον αγώνα μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ.”
Επίσης, ακόμα και στις πρόσφατες θέσεις της ΚΕ για το 19ο συνέδριο του ΚΚΕ, αναφέρονταν τα εξής: “Το Κόμμα παλεύει για την ενότητα της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από φυλή, εθνική καταγωγή και γλώσσα, πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά.” (θ. 79), ενώ στο σχέδιο για το καταστατικό : “Στον αγώνα αυτό, [το ΚΚΕ] επιδιώκει την ενότητα της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από ειδικότητα, μορφωτικό επίπεδο, εθνότητα, πολιτιστικές και γλωσσικές παραδόσεις, φύλο.” (εισαγωγή, γ’ παρ.). Δεν ξέρω, αν βιαστήκαμε, αλλάχαρακτηρίσαμε αυτές τις διευκρινήσεις ως “θετικά (αν και δειλά) βήματα”.
Λοιπόν, ύστερα απ’ όλα αυτά, παίρνοντας τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη (27/1/2013) στα χέρια μας, διαβάσαμε ένα κείμενο με τίτλο “Σχετικά με τις αλλαγές στο προτεινόμενο Καταστατικό για το 19ο Συνέδριο”, το οποίο ανέφερε εισαγωγικά πως “ο «Ριζοσπάστης», ανταποκρινόμενος σε ερωτήματα και παροτρύνσεις αναγνωστών, μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, σχετικά με τις προτεινόμενες αλλαγές από την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος στο σχέδιο Καταστατικού για το 19ο Συνέδριο, δημοσιεύει σήμερα όσο γίνεται περιληπτικά και κωδικοποιημένα την ουσία των αλλαγών και των διατυπώσεων που προτείνονται.“
Μέσα σε αυτό το κείμενο, στην παράγραφο που αναφέρεται στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μελών του Κόμματος, διαβάσαμε το εξής απίστευτο: “Προστίθεται επίσης η ιδεολογία ως προϋπόθεση για το μέλος του Κόμματος, κι όχι μόνο το Πρόγραμμα και το Καταστατικό, με την έννοια ότι το μέλος του ΚΚΕ δεν μπορεί πχ να είναι υποστηρικτής διαφόρων μεταφυσικών δογμάτων, θρησκειών κ.λπ.“
Εδώ λοιπόν, αρχίζουν να περνάνε με ιλιγγιώδη ταχύτητα διάφορες σκέψεις από το μυαλό μας.Πως γίνεται η πρόταση για τις θέσεις του Κόμματος, να μιλάει για ενότητα της εργατικής τάξης ανεξάρτητα από την θρησκευτική κληρονομία και την πολιτισμική παράδοση του καθενός, και την ίδια στιγμή να ερμηνεύεται από τον Ριζοσπάστη, ότι η ιδεολογία ως προϋπόθεση, καθιστά αδύνατον σε κάποιον που είναι θρησκευόμενος να είναι μέλος του Κόμματος;
Ελπίζουμε να μην έχουμε καταλάβει καλά. Ελπίζουμε να έχει γίνει κάποιο λάθος. Όμως, εφόσον ισχύει η ερμηνεία που δόθηκε από τον Ριζοσπάστη για το καταστατικό του Κόμματος, τα πράγματα είναι αρκετά σοβαρά για εμάς.
Όπως και να ‘χει (ακόμα και αν το ΚΚΕ δεν μας δέχεται για μέλη του, ως χριστιανούς), εμείςείμαστε αταλάντευτα ενάντια στον καπιταλιστικό σύστημα της εκμετάλλευσης, απορρίπτουμε κάθε μορφή διαχείρισής του, αντιλαμβανόμαστε την αναγκαιότητα της ταξικής πάλης και του σοσιαλισμού, αλλά παραμένουμε χριστιανοί. Και η πίστη μας, είναι κάτι που δεν διαπραγματευόμαστε!
Ο Άρης Βελουχιώτης στο λόγο του στην Λαμία το ’44, είχε πει: “Ο κομμουνισμός, λένε, θα καταργήσει την θρησκεία. Μα η θρησκεία είναι ζήτημα συνείδησης. Πώς θα καταργηθεί λοιπόν; Η κατάργηση της θρησκευτικής συνείδησης είναι πράμα αδύνατο, έστω κι αν ακόμα οι κομμουνιστές θέλανε να την καταργήσουν. Η θρησκευτική συνείδηση δεν καταργείται με απλές διαταγές. Αν συνέβαινε ένα τέτοιο πράμα, αυτό θα έμοιαζε με την διαταγή πού έβγαλε κάποτε ένας αστυνόμος στην Ανάφη, με την οποία απαγόρευε την πάλη των τάξεων!”
Κι όμως, κάποιοι (ελπίζω λίγοι) από το Κόμμα, σήμερα ζητάνε από όποιον θέλει να γίνει μέλος του Κόμματος, να καταργήσει (;) την θρησκευτική του συνείδηση! Αλλιώς του απαγορεύουν (;) να γίνει μέλος!
Ξαναλέμε: Ελπίζουμε να μην έχουμε καταλάβει καλά. Ελπίζουμε να έχει γίνει κάποιο λάθος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου